MARIËT MEESTER

Een vrij leven Een radicale zoektocht naar een onafhankelijk bestaan - zonder de aarde te belasten Non-fictie, 302 pag. plus fotokatern, De Arbeiderspers, 2025 ‘Ik zei tegen mijn docent dat “vrij worden” mijn doel in het leven is, in alle opzichten, ook materieel. Dingen laten. Niet willen hebben of toe-eigenen. Niet groter en meer, juist kleiner en minder. Met weinig geld het mooist mogelijke bestaan leiden. Hij vond het een utopie, ik niet.’ In de jaren tachtig, een tijd waarin duurzaamheid en klimaatverandering nog nauwelijks ter sprake kwamen, belandt Mariët Meester in Frankrijk en bouwt met haar vriend een ‘overdekt bed op wielen’ van materialen van de vuilnisbelt. Wanneer ze met een paard als trekdier rondreizen in hun tiny house, ontdekken ze dat niet iedereen hun goede bedoelingen waardeert. In Een vrij leven blikt Meester terug op tien intense, soms roekeloze jaren waarin ze radicale keuzes maakte. De ervaringen uit die tijd brachten inzichten die de rest van haar leven haar leidraad zouden worden. Radio en tv Vroege Vogels - 2 februari 2025. Te beluisteren op de website van het programma vanaf 01:43:48 of hier als MP3. Salto-TV - 10 februari 2025. Interview door Rob Zwetsloot Uit recensies: Meester en haar J. zochten vrijheid om te gaan waar ze wilden, zonder de aarde en de dieren te belasten. Dit behoorlijk radicale uitgangspunt blijkt een van de leukste én indringendste elementen van dit boek, dat in zekere zin de bodem legt onder veel van Meesters andere werk, bijvoorbeeld de boeken over haar jaren bij de Roma of haar jeugd in de kolonie Veenhuizen. De Volkskrant, door Mirjam van Hengel Het is een fascinerend verhaal. In de jaren tachtig trokken ze al door het leven in een tiny house op wielen; ze konden er niet eens rechtop in staan. Vrijheid betekent voor hen: doen wat echt van waarde is. Eerder creëren dan consumeren. Boek van de week, De Krant Al dat bezit levert geen houdbaar geluk op, integendeel, wat wél gelukkig maakt, laat Meester overtuigend zien, is de liefde (met al zijn ups en downs), de omgang met dieren, je eten in de berm plukken, talenten ontplooien. Wat Een vrij leven een extra lading geeft, is de niet-aflatende zoektocht van Meester naar haar eigen stem. Van de beeldende kunst belandt ze via de journalistiek in het literaire schrijversleven en leert ook daar vrij te zijn en zonder remming te schrijven. TZUM, door Kirsten van Santen

MARIËT MEESTER

Krant en tijdschrift Ze had cynisch kunnen worden door de overconsumptie om haar heen (...) Ze leerde dat te pareren door te denken aan wat de filosoof Spinoza ooit zei: ‘Doe wel en wees blij’, en het besef dat het goede voor iedereen iets anders kan zijn. Dagblad van het Noorden, door Joep van Ruiten Maar vrijheid is ook keihard werken, survivallen kost veel tijd, zo laat Meester zien in Een vrij leven. (...) In hun nomadische jaren waren ze grotendeels zelfvoorzienend. Als Meester en haar geliefde toch een klein beetje geld hadden, dan ging dat op aan de hoefsmid voor hun paarden. Trouw - ‘Bramen, brandnetels en poepen in een melkpak’, interview door Iris Pronk Ik vind zo duurzaam mogelijk leven soms nog best lastig, daarom is dit boek voor mij heel inspirerend. ‘Boekentip van de week’ van boekhandelaar Femke Liemburg in De Volkskrant Het is net alsof de tijd er nu pas rijp voor is, alsof anderen begrijpen wat we nastreven. Begrippen als tiny house of duurzaamheid bestonden in de jaren tachtig nog niet, nu heeft iedereen het erover. Het Parool - ‘Vrije geest’, interview door Vivian de Gier 'We vertrokken idealistisch, in een wagen waarvoor we spullen van de vuilnisbelt hadden gebruikt, met een paard ervoor. Het was niet veel groter dan een overdekt tweepersoonsbed: geen wonder dat we relatieproble- men kregen. Ook bleken veel mensen bang voor ons te zijn, we werden "parasieten" genoemd. Het loslaten van zekerheden is niet makkelijk, leerden we.' Mini-interview in Happinez En geeft een rijkdom aan inzichten. Een vrij leven is het eerlijke verslag van tien avontuurlijke jaren vol romantiek en afzien, in een mobiel tiny house avant la lettre. Leven in Frankrijk, nr. 2, 2025 Eén van onze oud-bewoners, het zwarte paard Manoir, heeft een plek in de eeuwigheid gekregen! Nieuwsbrief Stichting De Paardenkamp (rusthuis voor oudere paarden) Wat een avontuur! Mariët schreef er recent een meeslepend boek over genaamd: 'Een vrij leven'. Mensport, magazine voor menners Uit blogs: Ik ben als lezer met hen op reis. Niet op een afstandje zie ik het aan. Welnee, ik zit naast J. op de bok, ik ben het derde wiel aan de wagen. Maak mee hoe ze bij de basis blijven, dicht op de natuur leven en zoveel mogelijk naar hun eigen aard. (...) Van het boek ‘Een vrij leven’ kan ik genieten, maar steek er ook het een en ander om te leven van op. KUNST-STUKJES, blog van Jurjen K. van der Hoek
Een vrij leven, Mariët Meester - binnenkant van een 'liefdesdoosje' Een vrij leven, Mariët Meester - geiten hoeden in Frankrijk - foto Jaap de Ruig Een vrij leven, Mariët Meester - longeren van Anna - foto Jaap de Ruig Een vrij leven, Mariët Meester - de tweede wagen - foto Jaap de Ruig Een vrij leven, Mariët Meester - Mariët en Manoir - foto Jaap de Ruig Een vrij leven, Mariët Meester - Mariët en Manoir - foto Jaap de Ruig

MARIËT MEESTER

‘Ik zei tegen mijn docent dat “vrij worden” mijn doel in het leven is, in alle opzichten, ook materieel. Dingen laten. Niet willen hebben of toe-eigenen. Niet groter en meer, juist kleiner en minder. Met weinig geld het mooist mogelijke bestaan leiden. Hij vond het een utopie, ik niet.’ In de jaren tachtig, een tijd waarin duurzaamheid en klimaatverandering nog nauwelijks ter sprake kwamen, belandt Mariët Meester in Frankrijk en bouwt met haar vriend een ‘overdekt bed op wielen’ van materialen van de vuilnisbelt. Wanneer ze met een paard als trekdier rondreizen in hun tiny house, ontdekken ze dat niet iedereen hun goede bedoelingen waardeert. In Een vrij leven blikt Meester terug op tien intense, soms roekeloze jaren waarin ze radicale keuzes maakte. De ervaringen uit die tijd brachten inzichten die de rest van haar leven haar leidraad zouden worden. Radio en tv Vroege Vogels - 2 februari 2025. Te beluisteren op de website van het pro- gramma vanaf 01:43:48 of hier als MP3. Salto-TV - 10 februari 2025. Interview door Rob Zwetsloot Uit recensies: Meester en haar J. zochten vrijheid om te gaan waar ze wilden, zonder de aarde en de dieren te belasten. Dit behoorlijk radicale uitgangspunt blijkt een van de leukste én indringendste elementen van dit boek, dat in zekere zin de bodem legt onder veel van Meesters andere werk, bijvoorbeeld de boeken over haar jaren bij de Roma of haar jeugd in de kolonie Veenhuizen. De Volkskrant, door Mirjam van Hengel Het is een fascinerend verhaal. In de jaren tachtig trokken ze al door het leven in een tiny house op wielen; ze konden er niet eens rechtop in staan. Vrijheid betekent voor hen: doen wat echt van waarde is. Eerder creëren dan consumeren. Boek van de week, De Krant Al dat bezit levert geen houdbaar geluk op, integendeel, wat wél gelukkig maakt, laat Meester overtuigend zien, is de liefde (met al zijn ups en downs), de omgang met dieren, je eten in de berm plukken, talenten ontplooien. Wat Een vrij leven een extra lading geeft, is de niet-aflatende zoektocht van Meester naar haar eigen stem. Van de beeldende kunst belandt ze via de journalistiek in het literaire schrijversleven en leert ook daar vrij te zijn en zonder remming te schrijven. TZUM, door Kirsten van Santen Krant en tijdschrift Ze had cynisch kunnen worden door de overconsumptie om haar heen (...) Ze leerde dat te pareren door te denken aan wat de filosoof Spinoza ooit zei: ‘Doe wel en wees blij’, en het besef dat het goede voor iedereen iets anders kan zijn. Dagblad van het Noorden, door Joep van Ruiten Maar vrijheid is ook keihard werken, survivallen kost veel tijd, zo laat Meester zien in Een vrij leven. (...) In hun nomadische jaren waren ze grotendeels zelfvoorzienend. Als Meester en haar geliefde toch een klein beetje geld hadden, dan ging dat op aan de hoefsmid voor hun paarden. Trouw - ‘Bramen, brandnetels en poepen in een melkpak’, interview door Iris Pronk Ik vind zo duurzaam mogelijk leven soms nog best lastig, daarom is dit boek voor mij heel inspirerend. ‘Boekentip van de week’ van boekhande- laar Femke Liemburg in De Volkskrant Het is net alsof de tijd er nu pas rijp voor is, alsof anderen begrijpen wat we nastreven. Begrippen als tiny house of duurzaamheid bestonden in de jaren tachtig nog niet, nu heeft iedereen het erover. Het Parool - ‘Vrije geest’, interview door Vivian de Gier 'We vertrokken idealistisch, in een wagen waarvoor we spullen van de vuilnisbelt hadden gebruikt, met een paard ervoor. Het was niet veel groter dan een overdekt tweepersoonsbed: geen wonder dat we relatieproblemen kregen. Ook bleken veel mensen bang voor ons te zijn, we werden "parasieten" genoemd. Het loslaten van zekerheden is niet makkelijk, leerden we.' Mini-interview in Happinez En geeft een rijkdom aan inzichten. Een vrij leven is het eerlijke verslag van tien avontuurlijke jaren vol romantiek en afzien, in een mobiel tiny house avant la lettre. Leven in Frankrijk, nr. 2, 2025 Eén van onze oud-bewoners, het zwarte paard Manoir, heeft een plek in de eeuwigheid gekregen! Nieuwsbrief Stichting De Paardenkamp (rusthuis voor oudere paarden) Wat een avontuur! Mariët schreef er recent een meeslepend boek over genaamd: 'Een vrij leven'. Mensport, magazine voor menners Uit blogs: Ik ben als lezer met hen op reis. Niet op een afstandje zie ik het aan. Welnee, ik zit naast J. op de bok, ik ben het derde wiel aan de wagen. Maak mee hoe ze bij de basis blijven, dicht op de natuur leven en zoveel mogelijk naar hun eigen aard. (...) Van het boek ‘Een vrij leven’ kan ik genieten, maar steek er ook het een en ander om te leven van op. KUNST-STUKJES, blog van Jurjen K. van der Hoek
Een vrij leven Een radicale zoektocht naar een onafhankelijk bestaan - zonder de aarde te belasten Non-fictie, 302 pag. plus fotokatern, De Arbeiderspers, 2025