Lees hier de vorige blog

3 mei 2024 Laatst hebben we met zo’n vijfentwintig mensen uit verschillende landen Dubravka Ugresic herdacht, onze vriendin die vorig jaar is overleden, een schrijfster die gold als Nobelprijskandidaat. Het verstrooien van haar as tijdens een boottocht op de Amstel was het belangrijkste onderdeel van het herdenkingsritueel, zodat ik me van te voren ongerust had gemaakt. Zou de as niet terugwaaien? Maar zoiets blijkt tegenwoordig anders te gaan: in de boot kwam een met rozen versierde ‘urn’ van oplosbaar papier tevoorschijn, die inclusief de inhoud voorzichtig te water werd gelaten. Hij zoog zich vol en zonk, waarna we er allemaal een tulp achteraan lieten vallen. Terwijl de boot de drijvende kleurvlakjes omcirkelde, mocht het zoontje van Niña Weijers en Arnon Grunberg, een kind om op te vreten, nog wat extra tulpen op het water gooien. Ik mis Dubravka, maar dit heeft wel geholpen.