Lees hier de vorige blog

14 september 2023 De afgelopen week was ik in Frankrijk. Toen we daar arriveerden op de biologische boerderij van onze vrienden Philippe en Delphine, was Philippe nergens te vinden. Uiteindelijk bleek hij boven in huis te zitten lezen, de boerderij loopt zo lekker dat hij zich dat kan veroorloven. Nadat hij veertig jaar geleden begon met een kapitaal van drieduizend francs, zijn de grond en de gebouwen nu bijna afbetaald. Wat mij frappeerde was dat zoiets mogelijk is met een veestapel die - de kippen niet meegerekend - uit slechts eenendertig geiten en twintig koeien bestaat. Doordat Delphine de melk zelf tot kaas verwerkt, die ze op de markt en aan huis verkoopt, gaat er geen cent naar tussenpersonen. Deze foto maakte ik terwijl ze de geiten molk. Die boeken leken me vooral een vorm van humor, maar al snel begon ik te twijfelen. Terwijl ze de melkmachine van uier naar uier verplaatste, vertelde Delphine bevlogen over iets wat ze belangrijk vond en greep een kunstboek om dat te illustreren.