Lees hier de vorige blog

21 maart 2022 Schizofreen: je volgt de situatie in Oekraïne en huivert. Onbegrijpelijk dat dergelijke gruwelijkheden nog plaatsvinden in een tijd waarin we beschaafd dachten te zijn. Tegelijkertijd leef je je eigen bestaan, zodat je het oorlogsnieuws afwisselt met een zoektocht naar nieuwe handgrepen voor je keukenkastjes. In Marioepol wordt honger geleden, jij plaatst op Facebook de cover van je nieuwe boek. In een poging de situatie wat beter te begrijpen, heb ik de hele serie Paustovskij van stal gehaald, met name ‘De tijd van de grote verwachtingen’ dat zich afspeelt in Odessa. Maar eerst herlees ik ‘Ze kwam uit Marioepol’ van Natascha Wodin, een boek uit 2017 dat ineens extra lading krijgt doordat veel eruit bekend is gaan klinken. De stad blijkt honderd jaar geleden al eens verwoest te zijn, honger werd er toen ook geleden. In het dagboek van haar tante leest de schrijfster dat de mensen er honden en katten aten, ze zagen geen uitweg meer. Ik kan dit boek aanbevelen, zeker nu.