Lees hier de vorige blog

11 maart 2022 Op zoek naar een omslagbeeld voor mijn nieuwe boek zijn we als een stelletje uitslovers een dag met dit poppetje op pad geweest. Ooit kreeg ik het van mijn tante uit Aalten, het deed haar aan mij denken. Sindsdien siert het mijn boekenkast. Nu ik een ‘memoir’ over mijn jeugd in de gevangeniskolonie Veenhuizen heb geschreven, leek het een goed idee iets met het meisje te doen. We reisden af naar het dorp en fotografeerden mijn alter ego - of vermeende alter ego - tussen tralies, op een verbodsbord en in talloze andere vreemdsoortige posities. Benieuwd naar andermans mening stuurden we het resultaat naar vrienden die er verstand van hadden, was dit misschien iets voor het omslag van mijn nieuwe boek? De een vond het een origineel beeld en heel geschikt, een ander vond het te thrillerachtig. De uitgeverij was dezelfde mening toegedaan: onze foto’s waren ‘veel te eng’ voor het omslag van Koloniekind. Het meisje zit weer in de boekenkast en heeft een interessante dag gehad.