6 juli 2021
‘Zorg jij ervoor dat ik niets koop?’ zei ik tegen mijn
levensgezel op weg naar Studio BloemDwars in
Amsterdam, want ik had al foto’s gezien van de
tentoonstelling die daar werd gehouden.
In de stadsgang naar de galerie hingen opgeraapte
blikjes die waren veranderd in sculptuurtjes, binnen
zaten ze tot aan het plafond. De kunstenaar, Gilmario
da Silva, was zelf aanwezig, een man zonder het
raffinement van zijn succesvollere collega’s. In zijn
plakboek zag ik de spreuk ‘Waste is feest’
voorbijkomen. Een prijslijst lag er niet, dus ik vroeg
hoeveel een Frans bierblikje kostte dat een vogeltje
was geworden.
De kunstenaar perste een bedrag uit zijn mond alsof
hij het eigenlijk te veel vond, vijftig euro. Mijn
levensgezel knikte, op de terugweg fantaseerden we
blij over de geschiktste plek.
6 juli 2021
‘Zorg jij ervoor dat ik niets koop?’ zei ik
tegen mijn levensgezel op weg naar
Studio BloemDwars in Amsterdam, want
ik had al foto’s gezien van de
tentoonstelling die daar werd gehouden.
In de stadsgang naar de galerie hingen
opgeraapte blikjes die waren veranderd
in sculptuurtjes, binnen zaten ze tot aan
het plafond. De kunstenaar, Gilmario da
Silva, was zelf aanwezig, een man zonder
het raffinement van zijn succesvollere
collega’s. In zijn plakboek zag ik de
spreuk ‘Waste is feest’ voorbijkomen.
Een prijslijst lag er niet, dus ik vroeg
hoeveel een Frans bierblikje kostte dat
een vogeltje was geworden.
De kunstenaar perste een bedrag uit zijn
mond alsof hij het eigenlijk te veel vond,
vijftig euro. Mijn levensgezel knikte, op
de terugweg fantaseerden we blij over
de geschiktste plek.