3 mei 2021
De Engelse schrijver Paul Kingsnorth betoogt in zijn
essaybundel ‘Bekentenissen van een afvallig milieuactivist’
dat de milieubeweging is gekaapt door types die de
huidige overconsumptie willen vervangen door meer van
hetzelfde, maar dan in ‘duurzame’ vorm.
Hoewel ik het lang niet altijd met hem eens ben, zie ik
dagelijks geïllustreerd wat hij bedoelt. Bij mij voor de deur
in Amsterdam zijn vier oplaadpunten voor elektrische
auto’s gekomen. Een Audi, een Porsche, een Jaguar, een
BMW: ik verbaas me over de gevaartes die er stroom staan
te slurpen. Allemaal zijn ze nieuw of bijna nieuw gekocht
voor zo’n honderdduizend euro, dat heb ik via de
kentekens uitgevonden. Na de aanschaf hadden de
eigenaars vast een goed gevoel: wat waren ze toch
duurzaam bezig. Maar heeft de fabricage van deze reuzen
niet veel vervuiling opgeleverd?
Een artikel in NRC van afgelopen zaterdag bevestigde mijn
vermoeden: de productie van één auto doet een aanslag
op het milieu die even groot is als zeker zes jaar ermee
rijden. Je kunt maar beter eerst je kleine of middelgrote
benzineauto verslijten.
Voorlopig mag ons miniautootje naast de Jaguars en de
Porsches blijven staan