Lees hier de vorige blog

20 november 2020 Ik leef samen met een gitarengek, die meer gitaren bezit dan hij kan bespelen. Toen de collectie maar bleef aanjongen, zijn we uitgekomen op een aantal van vijf als zijnde ‘gezond’. Ga je op een avond nog even met de gitarengek een wandelingetje maken, ligt er op de stoep een elektrische schoonheid op de vuilniswagen te wachten. Oppakken, veiligstellen, gelukkig grijnzen. Ga je dan een week later opnieuw in het donker naar buiten, ditmaal om plastic en oud papier naar de container te brengen, ligt er een straat verderop alweer een instrument in de kou te wachten. Ditmaal een akoestische Fender, een wat goedkoper type, maar onbeschadigd en met vrijwel nieuwe snaren. Oppakken, veiligstellen, gelukkig grijnzen. Wonderlijke gebeurtenissen. Het quotum is nu verhoogd naar zeven.